Geitenkaasboerderij Pollehof

Mijn naam is Roy Pollemans, samen met mijn moeder run ik het dagelijks bestaan op onze boerderij. Ik ben geboren en opgegroeid tussen de wit- vlees kalveren. Al van jongs af aan ging mijn interesse naar het zelf willen produceren van een verantwoordelijk, lekker, sociaal product. Thuis op de boerderij, waar ik opgroeide hielden wij witvlees kalveren, dit deden we in opdracht van een integratie. Van te voren werd gesteld waarop wij een product mogen maken conform de voorwaarde van deze integratie om te mogen leveren. Een concept waar veel boeren zich comfortabel invoelen, maar niet aansloot bij mijn passie's. Ik wilde alles zelf in eigen hand hebben. Boer wilde ik worden, maar niet op deze manier. Ik besloot om mij zelf te oriënteren op een ander beroep.

Toen wij samen met onze familie op vakantie gingen naar Frankrijk. We moesten een geitenboerderij bezoeken, dit stond mij niet zo aan. Ik was toen veertien, dus had geen keuze en moest toch mee. Bij het bezoeken van deze geitenboerderij, is de vonk overgeslagen. Omringt door een heuvelig landschap, onder aan de heuvel stond een oude boerderij, boven aan de heuvel stonden geiten en liepen naar benden. Ik dacht; dat wil ik ook. Na lang zeuren kreeg ik dan eindelijk om mijn zestiende twee geiten, deze kregen lammetjes en de geit gaf melk van de melk maakte ik kaas en al snel werden het er meer geiten. Na mijn studie tot Klinisch- Chemisch analist besloot ik mij om mij zelf volledig te focussen op het boeren bestaan. Mijn kennis over de werking, bouw en functie van de elementen uit mijn studie gaven mijn voldoende handvaten om ook kundig, bekwaam en overwogen de juiste beslissingen te maken. Met mijn vader en moeder besloten we de wit- vlees kalver tak te stoppen en ons volledig te richten op het houden van geiten en het maken en verkopen van de kaas.

Boer ben je, dat wordt je niet; vertelde mijn vader en moeder mij al op jonge leeftijd. Dat maakt het dat de boerderij, waar ik boer nog niet voldoet aan de eisen waar aan ik zou willen dat het zou moeten voldoen. Onze boerderij heeft maar een kleine huiskavel. Dit komt doordat wij niet altijd geiten hebben gehad maar eerst een kalverhouderij. Een kalverhouderij had immers geen grond nodig, gezien de dieren binnen gehuisvest worden en het voer van ver geleverd wordt. Dat betekent dat ik op dit moment nog niet volledig zelfvoorzienend ben. Toch betekent dat niet dat ik probeer lokaal de kringloop te sluiten. De mest wordt binnen een straal van 10 kilometer van ons bedrijf afgezet. Het tekort aan ruwvoer kopen we aan van een boer die 1,5 Km van ons bedrijf ligt. Onze eigen huiskavel proberen wij zo goed mogelijk te besteden om ervoor te zorgen dat we minder afhankelijk zijn van krachtvoer bronnen. Wat we niet tot zijn recht kunnen laten komen op de eigen huiskavel proberen we te compenseren met de bloemrijk en kruidenrijk dijken die we pachten van Natuurmonumenten. Zo proberen we een verantwoord product te maken.